Pien en Elles and the surfsquad

Na zoveel natuur en lichaamsbeweging waren we toe aan chillexen (de gouden combinatie van chillen en relaxen). Samen met Guus verplaatsten we ons na een nachtje Santiago naar Valparaiso. Dit havenstadje is een bron van kunst en staat bekend om de uitgebreide streetart. In alle straten en kleine steegjes zijn prachtige schilderingen en graffitikunstwerken te vinden. De volgende dag hebben we dan ook een graffitiwalkingtour gedaan om erachter te komen wat hier nou allemaal achter zit. Onze guide, die alles wist van kunst, de geschiedenis van graffiti en veel kunstenaars persoonlijk kende, heeft ons de betekenis van verscheidene muurschilderingen uitgelegd en vertelde ook dat als je een gebouw wit wil houden, je die iedere twee dagen moet schilderen. Na deze les kunstgeschiedenis hadden we wel weer een biertje verdient en dus zijn we naar de uitgaansstraten van valparaiso gegaan om te borrelen samen met een van de Fransen die we in Patagonië hadden leren kennen (Timmy). Met deze groep van 4 besloten we dat het nog relaxter kon dan dit lay-back kunstenaarsplaatsje en dus namen we de volgende dag de bus naar DE surfplek van chili; Pichilemu!
Het hostel wat we wilden had geen plek meer dus de eerste nacht zijn we naar backpackershostel gegaan. Dit was een super schattig familiehostel dat werd gerund door een vrouw en haar moeder. De tuin had een kampvuurplaats waar wij een groot vreugdevuur hebben gemaakt en de halve jaarvoorraad hout hebben op gestookt. Met een koelkast vol bier, een groot vuur en geweldige verhalen hielden we het vol tot 6 uur sochtends. In deze geweldige bedden hebben we uitgeslapen tot 12 uur. Ontbijt en checkout waren al lang voorbij maar deze lieve vrouw maakte voor ons toch nog wat broodjes en liet ons blijven tot 2 uur smiddags. Toen op naar het partyhostel meer in het centrum; surf eat sleep hostel! De wedstrijd van AZ-Lyon kon Guus niet missen dus zijn we gesetteld in een burgertent om de afslachting van AZ (1-5) te bewonderen. Na een chillavondje was het de volgende dag tijd voor het echte werk, surfles! Al snel lagen we met onze snoetjes in het zand de bewegingen van het surfen droog te oefenen. Daarna het water in om erachter te komen dat surfbabe worden gepaard gaat met heel veel oefenen, heel veel inspanning, heel veel spierpijn en de nodige slokken zeewater. Surfen maakt een mens hongerig dus savonds hebben wij voor ons en de boys een heerlijke pasta bolognese in elkaar gedraaid die van Tim zelfs een 9,2 kreeg! Na deze goede bodem was het tijd voor een alcoholische versnapering. In dit niet al te grote hostel kenden we inmiddels iedereen en met de hele groep gingen we naar Waitara, DE club van Pichilemu. Na de nodige dansjes, pisco (Chileense druivenlikeur) en Chileense versierpogingen strompelden we allemaal terug naar het hostel. Toen we tegen het middaguur weer tot leven kwamen was het weer tijd, voor het festiviteitontbijt!! Zoals iedere ochtend (lees: 2 uur smiddags) ging de geoliede ontbijtmachine weer in werking. Dit hield in: twee mensen naar de panaderia (waar ze inmiddels wisten dat we voor 8 broodjes en 8 eieren kwamen) en de vedularia waar we groenten, fruit en een keer zelfs echt goede kaas kochten, 2 mensen die snijden en iemand die eieren bakt. De overige persoon was een rouleersysteem van iemand die nog lag te tukken. Elke ochtend werd het weer net anders met ofwel broodjes avocado, ofwel broodje gezond en zelfs een keer een complete fruitsalade. Na het ontbijt liepen we naar Talia of Marvin (de vrijwilligers van het hostel) om mede te delen dat we toch nog een nachtje langer bleven, en dan was het weer surftijd. Tussendoor nog even geweldige koffie drinken in een schattig tentje met geweldige WiFi en savonds weer feest. Zo versleten we de dagen in Pichilemu. Een keer zijn we gaan surfen in punta de lobos, een strandje verderop, waarna we een rots beklommen om met z'n vijven de zon in de zee te zien zakken. Onze laatste avond in Pichilemu (ja, we hadden besloten dat we toch echt ooit verder moesten) hadden we met al onze nieuwe vrienden een mega hacado. Deze bbq bestond uit een mega grill in de tuin met daarop kilo's ribs, worst en steak. Nadat onze buikjes rond waren liepen we naar het strand om naar de sterren te kijken en zo was onze laatste avond een perfecte typische romantische Chileense zomeravond. Na een tragisch afscheid van Guus (die naar buenos aires ging) splitste ons vrolijke viertal waarna wij onze weg vervolgden samen met Tim die ons vergezeld naar Santiago And beyond. Rustig trekken we verder naar het noorden op weg naar nog meer zon en nog meer avontuur ;)

Kusjes