Pien en Elles in het prachtige Patagonië

Als je 10 uur slaapt en 2 super slechte films met Spaanse ondertiteling kijkt, is 20 uur in de bus zo slecht nog niet. Vooral niet met dit uitzicht! Wat begon in de Argentijnse woestijnen van Mendoza ging geleidelijk over in een wat ruiger landschap met meren totdat we uiteindelijk in een iets bosachtiger berggebied vol met helder blauwe meren eindigden. Bariloche is in de winter (onze zomer) een skigebied en dat is meteen te zien aan ons hostel wat helemaal gemaakt is van hout en erg doet denken aan een Oostenrijkse skihut. Ook het hele centrum bestaat uit blokhutten en sportspullenverhuurwinkels. Na een heerlijke nacht in een normaal bed en douchen met normale handdoeken (echt geweldig als je sneldrogende handdoeken gewend bent), hebben we lekker ontbeten en een reservering gemaakt voor morgen. Wat we gereserveerd hebben? Wait for it! Eerst het middagprogramma. Dat was namelijk niet niks. Om 2 uur werden we opgehaald bij ons hostel om met z'n drieën (Elles, Pien en Isis) te gaan paardrijden! Via een half uur durende zandweg kwamen we uit bij een kleine familieranch vanaf waar we een paardrijtocht van 2 uur hebben gemaakt door national park.... Elles begon op een sloom paard, die na een wissel prima naar Pien bleek te luisteren en zo hobbelden we lekker door de Argentijnse bergen met in de verte uitzicht op het meer van bariloche. Thuis een lekkere pasta in elkaar geflanst met nog twee jongens uit het hostel en na een potje kaarten waren we allemaal super moe. Volgende dag weer vroeg op want we wilden optimaal gebruik maken van onze HUURAUTO! Met z'n drieën hebben we een super leuke chevrolet Celta gehuurd om de meest epische roadtrip ooit te maken! Sochtends reden we weg uit bariloche vanuit waar je al snel op een lange rechte weg door het uitgestrekte landschap komt. Met Isis achter het stuur knalden we door de woestijnachtige vlakte tot we bij het begin van de 7-lakes kwamen. Vanaf hier stuurden we onze nieuwe aanwinst door de bergen van bariloche met de geweldigste uitzichtpunten ooit! De meren vervelen nooit omdat het uitzicht op de sneeuwtoppen en de weerspiegelingen van de bergen in het water zo magisch zijn dat je er uren naar kunt kijken. Na 5 meren was het tijd voor lunch en via een klein weggetje kwamen we bij een rustig riviertje waar een picknick tafel stond. Zelf broodjes gesmeerd om het budget in bedwang te houden en toen door naar San Martin de los Andes. In dit toeristische plaatsje hebben we een lekker koffietje gepakt om ons klaar te maken voor de terugreis. Al die tijd hadden we nog niet getankt en ondanks dat de meter aangaf dat we (al een half uur) nog bijna een halve tank hadden, wilden we toch graag wat extra benzine, aangezien het aantal tankstations langs deze bergweg beperkt was. De enige twee tankstations gedurende de route vertelden ons helaas dat hun benzine op was... Met geknepen billen teruggereden en toen we in bariloche een groot station zagen, waren we gered, dachten we.. Het bleek, echter, een mega tankstation voor alleen lucht. Gebakken lucht hadden we niks aan maar iets verderop vonden we een echt tankstation! Toen we maar 30 liter hoefde te tanken bleek dus dat we zeer waarschijnlijk nog meer dan genoeg benzine hadden en dat alle stress voor niks was :)
Autorijden maakt een mens hongerig en in Rosario, Cordoba en Mendoza hadden we al verhalen gehoord over de legendarische steak in bariloche. Op aanraden van de hosteleigenaar zijn we naar restaurant Alto el fuego gegaan, en dat stelde niet teleur!!! Een steak, zo sappig, zo mals, zo groot en zo puur dat het kwijl over het beeldscherm loopt terwijl we dit typen. Zo eindigde deze volmaakte dag met een volmaakte maaltijd!

Wij vervolgen onze reis further down south om te kijken welke verrassingen het Argentijnse land ons nog te bieden heeft!

Liefs.