Pien en Elles en de sappige steak

Aangekomen in Cordoba hadden we natuurlijk weer eens honger. Totaal on-Argentijns zijn we al om 7 uur pizza gaan eten. Daarna hielden we dus nog een lekker lange avond over waardoor we eerst even rustig konden bijkomen in het hostel. Tijdens deze 30 minuten durende chillsessie werden we al door 3 verschillende roomies uitgenodigd om te komen bieren in de binnentuin. Toen we zover waren bleek er een hele groep van gezellig mensen al een aantal liter bier verder te zijn dus daar zijn we snel bij aangesloten. Wat gezellige gesprekjes later horen we de tonen van een akoestische gitaar over de binnenplaats schallen! Brett, de entertainer van het hostel, had zijn gitaar erbij gepakt en de karaoke avond was een feit! De ene meezinger na de andere zorgde voor een idyllisch gelukzalig gevoel en een zuivere uithaal van pien precies toen de muziek stilviel maakte de avond compleet.
De volgende ochtend na een paar uurtjes slaap zag iedereen er iets minder idyllisch uit... Gelukkig was de redding nabij want om de hoek was een goedkope empanada winkel dus hebben we met de hele groep 24 empanadas besteld waarna we het leven weer een beetje aankonden.
Smiddags wisten we ons te motiveren om een stadswandeling te doen die eindigde bij een overdekte markt waar we 3,5 kilo vlees hebben aangeschaft. Onder de vrienden die we hadden gemaakt bestond al een taak verdeling van iemand die de parilla (bbq) moest aansteken, iemand die salade maakte en iemand die de afwas deed. Omdat wij dit verband niet wilde verstoren deden wij maar gewoon niets ;) Het resultaat was een compleet verzorgde bbq met steak en de lekkerste ribs die we ooit gegeten hebben. De volgende ochtend hebben we ons gezamenlijk verslapen waardoor we in 5 minuten de hele kamer hebben leeggehaald en nog net op tijd konden uitchecken. Na een kort afscheid van onze nieuwe vrienden hadden wij nog een hele dag in Cordoba omdat we pas savonds gingen vertrekken. Vlees en bier is ook niet alles (dat is hier vloeken in de kerk) dus gingen we ook maar even cultuur snuiven. Pleinen bestaan hier uit palmbomen, standbeelden en kerken dus er is genoeg te bekijken in de stad. Prachtige combinaties van Argentijnse barok en gotische kerken vormen een mooi centrum. Na een kort bezoekje aan het winkelcentrum nog een rondleiding gehad in het historisch museum van Cordoba. Iets wat een kleine maaltijd moest worden, eindigde in een mega schaal ravioli met vleessaus voor pien en 3 stukken kip voor Elles. Goed gevuld begon onze reis in de nachtbus naar Mendoza!
Een paar uur slaap later zijn we aangekomen in een leuk hostel met voetbaltafel, zwembad en pingpong. Al snel ontmoeten we phil en na wat leuke verhalen uitgewisseld te hebben komen we erachter dat hij een paar dagen eerder in dit hostel parilla heeft gemaakt met de parilla-boys die wij in Cordoba hadden ontmoet! Deze dag een beetje onze reis gepland onder het genot van een lekker kopje koffie en voor je het weet is het tijd voor eten. We zijn uiteten gegaan met Phil en twee Spaanse meiden waardoor we zowaar een heel diner lang ons mega gebrekkige Spaans konden oefenen. Savonds nog wat biertjes gedaan met Phil en nieuwe Israëlische vrienden! Het is een zonde om naar mendoza te komen en niet naar een wijngaard te gaan, dus hebben we onze plicht vervuld en zijn we de volgende dag op gehuurde fietsen naar wijnproeverijen gegaan met de isrealische vrienden en Isis (een vriendin die we vanuit Cordoba kennen en die we hier sochtends toevallig weer tegen kwamen). We hadden een enigszins trage start dus na 2 proeverijen was onze tijd op. Dit was op zich niet erg want het weer zat niet echt mee. Van tevoren hadden mensen ons gewaarschuwd... "Ga niet naar Mendoza, het is een woestijn, het is 40 graden en je kan er niks doen door de hitte". Voor de wijngaarden is een goed irrigatiesysteem dan ook van belang want het regent hier slechts 20cm per jaar. Op de desbetreffende fietsdag hebben wij zeker 15cm hiervan op ons dak gekregen. Het was een mendoza-ervaring zoals niemand die krijgt; regen en 18 graden. Savonds was het eindelijk tijd om het een keer wat langer vol te houden en dus zijn we gaan clubben! Met de hele groep stonden we als enige toeristen in een Argentijnse club met een liveband. De muziek was niet helemaal onze stijl (verrassend traag en beetje eentonig) maar het was alsnog een mega gezellige avond. Onze laatste dag in menzoda moesten we al het feesten weer rechtzetten en zijn we op een cultureelverantwoorde walking-tour gegaan. Het einde was het beste toen we vanaf de tiende verdieping van een flat uitkeken over Mendoza en het achterliggende Andesgebergte. Vannacht staat ons een 22 uur durende busreis te wachten om samen met Isis te eindigen in het begin van Patagonië, Bariloche!

Xxx