Pien en Elles en de pittige pieken

Via een tussenstop in het hippiestadje El Bolson kwamen we, na nog eens 22 uur in de bus, aan in el Chalten. Dit pittoreske dorpje bestaat uit 4 straten en ligt aan de voet van het geweldige natuurpark Park Nacional de los glacieres. Tijdens een verkenning van het dorpje al een kleine wandeling gemaakt naar een van de direct aangrenzende rotsen die een prachtig uitzicht over el chalten gaf! Terug in het hostel onze spullen uitgezocht voor het echte werk; een driedaagse trektocht door de woeste natuur! Zusjes die dezelfde spullen hebben is natuurlijk super schattig, behalve als het ertoe leidt dat Pien twee linker wandelschoenen meeneemt... Gelukkig is alles hier te huur en na een comfortabele nacht in het hostel begon ons avontuur! Met volle bepakking liepen we het dorp uit en de natuur in. Via een pad van zand en stenen liepen we door de bossen omhoog. Af en toe wat traptreden gemaakt van houtbalken die de perfecte training voor je bovenbenen vormen als je 15 kilo op je rug hebt. Na wat gekronkel door de bossen kwamen we uit bij een uitzichtpunt vanaf waar je een prachtige vallei inkeek. In de verte waren de bergen al inzicht en vanuit daar liep een rivier tussen rotsen, bos en heide door onze kant op. Langs deze rivier op liepen we verder. De variatie van dit landschap maakt het nog wel het aller mooist. Van hoge bomen tot lage struikjes, van bergen tot uitgestrekte grasvlaktes, je hebt het hier allemaal! Onze middagpauze was ergens in het gras langs het pad met onze koppies in de zon. In Patagonië kan je 4 seizoenen in één dag hebben, maar vandaag hadden wij alleen zomer! Na nog een paar kilometer door te lopen over stenen paden met af en toe aardige rotsblokken erin, kwamen we uit bij camping Agostini. Dit was een stukje bos waarin ze met hout een aantal vierkantjes hadden afgebakend waar je mocht kamperen. Het vlakste stukje uitgekozen, tent opgezet en door! Met broodjes in een dagrugzakje liepen we nog 1 kilometer verder via een grindpad. Nog iets verder over een heuvel van zand en stenen en daar was het dan, lago Torres met glacier el grande. Twee machtige gletsjers die vanaf twee bergpieken naar beneden lopen om te eindigen in één grote, metersdikke laag ijs in het meer. Met een broodje in de hand op het kiezelstrand van het meer zogen we dit adembenemende beeld in op. Het meer werd begrensd door een dam van kiezels. Over de rug van deze hoop stenen liep een pad wat ons dichter bij de gletsjer bracht. De paden in het hele park zijn niet begrensd en ook dit pad kende geen officieel eind. Je kan doorlopen tot je, naar eigen inzicht, niet meer verder kunt zonder 30 meter naar beneden in een ijsmeer te vallen. Vanaf de rotsen keken we uren naar het ijs wat af en toe met een denderend geluid afbrokkelde in het meer. Toen de avond viel vlogen er, om het perfecte plaatje af te maken, twee Condors vlak over ons heen.
Met één kleine gasbrander op zak is koken improviseren. We hadden zakjes oplosaardappelpurree ingeslagen en toen Pien's oog viel op onze snackwortels was hutspot een feit! Nog een potje kaarten en toen gingen we de koudste nacht in de geschiedenis tegemoet. Naar aanleiding van een idee van onze Engelse buren stonden we om 5 uur op om zonsopgang bij de gletsjer te bekijken. Dit was zo erg nog niet want het 'bed' was zo oncomfortabel dat we graag uit onze tent wilden. Het was pittig koud om in het donker op een steen te zitten wachten op de zon die de verlossing zou bieden voor onze rillende onderkoelde lichamen, maar het was het waard! Al in het donker weerspiegelde het egale meer als een perfecte spiegel de bergen en het ijs, maar pas toen de pieken roze, oranje en rood kleurden was het sprookje compleet. Terug in de tent nog even een klein dutje gedaan om deze indrukken te verwerken en toen onze spullen ingepakt en door gegaan. Verder gelopen door bossen, langs meren net zo lang tot onze voeten moe waren en de Fitz Roy piek eindelijk in zicht kwam. Tentje opgezet en toen meteen nog een uurtje verder gelopen naar een uitzichtpunt van een gletsjer. De combinatie van bergen, ijs en watervallen heeft ons weer even bezig gehouden en toen gingen we eten. Savonds nog even gechilled met mensen die al een week in de park kampeerden en toen slapen en de wekker weer om 5 uur. Toen we sochtends wakker werden was de herfst aangebroken. Met regen heeft de bergbeklimming van de Fitz Roy vanwege slecht zicht helaas geen zin dus na nog even slapen zijn we met een groepje Fransen gaan chillen. De oploskoffie die zij met ons deelden smaakte beter dan welke Starbucks dan ook! Na een rustige ochtend in de regen hebben we allemaal onze spullen gepakt en zijn we als een colonne uit het bos vertrokken. Terug in het hostel was een warme douche goddelijk en daarna met de Fransen een welverdiend biertje gedronken. Volgende dag weer 'lekker' vroeg eruit om de bus naar el calafate te nemen. Daar meteen doorgegaan naar het hoogtepunt van deze stad, Perito Moreno. Een van de weinige stabiele gletsjers op de wereld waar vanaf de voorkant voortdurend grote stukken afbrokkelen en met mega klappen in het water eindigen. 5 kilometer breed en 70 kilometer lang is genoeg ijs om een paar uur naar te staren! Volgende dag door naar puerto natales voor misschien nog wel de allerbekendste attractie van Patagonië; Torres' del paine. Dat deze track toeristisch is betekend niet dat het makkelijk is. Een trail van 4,5 uur heen en 4,5 uur terug met 633 meter stijging voel je wel even in de beentjes. Maar gezellig was het wel samen met Guus die we vanuit Mendoza kennen. Die arme jongen dacht dat we hem meenamen naar een bus uitje en kwam er daarna achter dat hij 9 uur moest hiken op sneakers... Maar de pieken zijn het waard. 3 gigantische rotsblokken die boven het blauwe meer uitsteken met windkracht 1000 geeft een rauw gevoel. Wij vonden het minder toeristisch, puurdere el chalten mooier dan de beroemde Torres' maar het vormde alsnog een mooie aanvulling. Na zoveel natuur, zoveel indrukken en zoveel dure rekeningen zijn we toe aan zon, relaxen en cheap. Het vliegtuig heeft ons in 3 uur naar het zonovergoten Santiago gebracht waar we van besneeuwde pieken alleen nog maar kunnen dromen!

Lieve groetjes
X